ในทศวรรษที่ 1960 ระบบคอมพิวเตอร์ที่ค่อนข้างพื้นฐานได้นำมนุษย์ไปสู่ดวงจันทร์ ไม่นานมานี้ โพรบ Parker ได้ไปถึงเขตชานเมืองที่แผดเผาของดวงอาทิตย์ของเราแล้ว และยานโวเอเจอร์ได้ออกจากระบบสุริยะของเราไปโดยสมบูรณ์ ด้วยการสำรวจอวกาศรุ่นต่อ ๆ ไป แน่นอนว่าคอมพิวเตอร์ได้ปฏิบัติตามกฎหมายของมัวร์ที่มุ่งไปสู่ระบบที่เล็กกว่า เร็วกว่าและถูกกว่า
แต่คำถามยังคงอยู่: ระบบคอมพิวเตอร์แบบใดที่จะตอบสนองอนาคตของมนุษยชาติได้ดีที่สุด การสำรวจอวกาศที่ทะเยอทะยานมากขึ้น?
แม้แต่สำหรับการใช้งานบนโลก ก็ยังเป็นเรื่องยากที่จะพัฒนาคอมพิวเตอร์ที่มีขนาด น้ำหนัก กำลังไฟ และราคาที่เหมาะสม บ่อยครั้งหนึ่งในคุณสมบัติที่พึงประสงค์เหล่านี้ทำได้โดยแลกกับคุณสมบัติอื่น ตัวอย่างเช่น ระบบคอมพิวเตอร์ที่ทรงพลังกว่ามักจะประหยัดพลังงานน้อยกว่า
Michael Cannizzaro นักศึกษาปริญญาเอกจากศูนย์ NSF สำหรับอวกาศ High ประสิทธิภาพและการประมวลผลแบบยืดหยุ่น (NSF-SHREC)
Cannizzaro ได้ศึกษาและเปรียบเทียบสถาปัตยกรรมคอมพิวเตอร์ต่างๆ สำหรับการใช้งานด้านอวกาศ และได้จำกัดตัวเลือกให้แคบลง เป็นส่วนหนึ่งของวิทยานิพนธ์ระดับปริญญาโทที่เสร็จสิ้นเมื่อช่วงฤดูร้อนที่ผ่านมานี้ เขาแนะนำว่า RISC-V ซึ่งเพิ่งได้รับความสนใจอย่างมากเมื่อเร็วๆ นี้ อาจเป็นตัวเลือกที่น่าสนใจสำหรับภารกิจอวกาศในอนาคต แม้ว่างานของเขาจะยังไม่ได้ตีพิมพ์ แต่ก็ได้รับรางวัลกระดาษยอดเยี่ยมจากงาน IEEE Space Computing Conference ปี 2021
“การใช้ประโยชน์จากระบบที่มีประสิทธิภาพสูงเป็นเรื่องยากที่จะหาพื้นที่ว่าง ถ้าอุปกรณ์นั้นไม่สามารถทนต่อสภาพแวดล้อมที่รุนแรงนอกชั้นบรรยากาศของโลกได้ ดังนั้นความน่าเชื่อถือจึงเป็นอีกปัจจัยสำคัญที่ต้องพิจารณา” เขากล่าว “การประเมินความน่าเชื่อถือของซิลิกอน RISC-V เป็นสิ่งที่ฉันหวังว่าจะนำไปใช้ในงานในอนาคต”
